ارزیابی سطح استرس شغلی و ارتباط آن با فرسودگی شغلی در لکوموتیورانان ایرانی

هدف: تحقیقات نشان داده است که حرفه رانندگی یکی از مشاغل پرتنش در دنیا بوده است. مطالعات اندکی تأثیر استرس‏های مرتبط با کار را بر فرسودگی شغلی در میان رانندگان لکوموتیو بررسی نموده است. از این رو، این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین استرس مرتبط با کار و فرسودگی شغلی در بین لکوموتیورانان ایرانی اجرا گردید. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 67 نفر از لکومتیورانان شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران در سال 1396 انجام شد. استرس شغلی با استفاده از پرسش‌نامه استاندارد اداره ایمنی و بهداشت شغلی بریتانیا و فرسودگی شغلی با استفاده از پرسش‌نامه پیمایشی ماسلاچ مورد سنجش قرار گرفتند. یافته‌ها: بیش از 43% از افراد شرکت‏کننده در پژوهش، تجربه استرس مرتبط با کار در حد زیاد و بسیار زیاد داشته‏اند. ابعاد فرسودگی شغلی به طور قابل توجهی منجر به کاهش عمل‌کرد فردی (2/52%)، خستگی عاطفی (2/40%) و مسخ شخصیت (8/38%) شده است. میزان بالای استرس شغلی به طور قابل توجهی با خستگی عاطفی (037/0=P)، مسخ شخصیت (041/0=p) و عمل‌کرد فردی (009/0=P) ارتباط داشته است. نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که استرس مرتبط با کار در لکوموتیورانان بسیار زیاد است. به علاوه، استرس شغلی با ابعاد مختلف فرسودگی شغلی مرتبط است. لازم است که واحدهای ایمنی و بهداشت حرفه‏ای اقداماتی برای کاهش استرس شغلی به عمل آورند، تا سلامت جسمی و روانی لکوموتیورانان ارتقاء یابد.